de mythe
‘Mama. Mama! Mamaaaaah….’
‘Papa help!’
hoe het begon
Aylan
Aylan voelde dat het water hem de mond snoerde, terwijl hij viel. Daarna werd hij heel nat, en koud. Hij zonk, dieper en dieper. En terwijl Aylan viel zag hij een plaatje van zijn huis, zoals het vroeger was, voor de oorlog. En ook papa, mama, en zijn zussen. Toen ze samen weg waren gegaan hoopten ze ergens een nieuw leven te kunnen beginnen. Maar nu, in de diepe, koude zee, redde Aylan het niet. Papa en mama konden Aylan niet horen, en ook zijn zusjes en broertje waren ver weg. Aylan was bang.
Teluga
Toch was Aylan niet alleen. In het water zwom een zeeschildpad, die vele jaren oud was. Ze heette Teluga en ze kende de zee als geen ander. Teluga liet zich rondtollen door het wilde water en genoot! Straks zou de storm bedaren en dan zou zij het strand opzoeken om uit te rusten. Teluga voelde zich thuis in de zee, en was niet bang voor de storm.
Terwijl zij naar beneden deinde op een golf, hoorde ze een mensenstem, die om hulp riep. Het was de stem van een kind! Ze dook onder water, en zwom naar het geluid toe. Daar zag ze een kleine gedaante diep wegzinken in de zee. Ze zag dat het een jongetje was…
In dit wonderlijke verhaal van het waterfeest, redden zeedieren drie kinderen - Aylan, Emma en Eduardo - die op verschillende plekken en in verschillende tijden uit de geschiedenis in het water terecht zijn gekomen.
Aylan is een bootvluchteling die de Middellandse zee oversteekt. Teluga, de schildpad, redt Aylan en brengt hem daarna naar Emma.
Emma is een ook een drenkeling, die de Watersnoodramp heeft overleeft. Ook zij wordt gered door een dier, een zeehond.
De kinderen en de dieren vinden samen Eduardo, die in een bootje ronddobbert op de oceaan. Ook hij is zijn familie kwijt geraakt in de trans-Atlantische handel waarin mensen tot slaaf werden gemaakt.
Hoewel ze hun ouders en hun familie missen, snappen allemaal dat dat ze een plek nodig hebben waar zij kunnen gaan wonen…
‘Wacht eens…’
‘Wacht eens’, zei Teluga,
‘Er is een land, dat is onder water, en toch ook niet. Het ligt onder de zeespiegel, maar er is toch land. Misschien moeten we daar gaan zoeken?’
Na drie dagen varen kwamen de kinderen en de zeedieren in de lage landen aan. Ze zagen de kustlijn opdoemen en daarachter de duinen waarboven de meeuwen vlogen.
lees het hele verhaal
Benieuwd naar het hele verhaal, lees het hier. Maar nog leuker is het samen met de klas te lezen. Neem dan - samen met een ouder of leerkracht - contact met ons op. We komen graag langs in de klas!
